Przejdź do zawartości

Motojirō Akashi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Motojirō Akashi
明石 元二郎
Akashi Motojirō
Ilustracja
Rikugun-taishō generał Rikugun-taishō
generał
Data i miejsce urodzenia

1 września 1864
Fukuoka

Data i miejsce śmierci

26 października 1919
Fukuoka

Przebieg służby
Lata służby

1889–1919

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Główne wojny i bitwy

wojna chińsko-japońska,
wojna rosyjsko-japońska

Późniejsza praca

gubernator generalny Tajwanu

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani II klasy (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1894-1895 (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Rosyjsko-Japońską 1904-1905 (Japonia) Order Zasługi Japońskiego Czerwonego Krzyża

Motojirō Akashi (jap. 明石 元二郎 Akashi Motojirō; ur. 1 września 1864 w Fukuoce, zm. 26 października 1919 tamże)generał Cesarskiej Armii Japońskiej, siódmy gubernator generalny Tajwanu, baron.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w samurajskim rodzie Fukuoka. Ukończył Akademię Wojskową i Akademię Sztabu Generalnego, a następnie, w 1894, pojechał na studia do Niemiec. W 1895 brał udział w I wojnie chińsko-japońskiej; jako oficer sztabowy Gwardii Cesarskiej uczestniczył w operacjach na Tajwanie[1].

W 1900 został wysłany do Europy jako attaché wojskowy do poruczeń specjalnych. Jego głównym zadaniem było nawiązanie kontaktów z rewolucjonistami rosyjskimi we Francji, Szwecji, Niemczech i Szwajcarii. Prowadził także działalność szpiegowską. Zbierał informacje wywiadowcze o rosyjskich siłach zbrojnych. Akashi utrzymywał też poufne kontakty z polskimi organizacjami niepodległościowymi. W marcu 1904 odwiedził w Krakowie Romana Dmowskiego.

Dzięki tajnemu Stowarzyszeniu Czarnego Smoka został wysłany do Rosji jako attaché wojskowy, cieszył się już wówczas opinią renomowanego doradcy wojskowego i jednego z najwybitniejszych ekspertów z dziedziny taktyki. Znał słynnego szpiega Sidneya Reilly’ego, którego nakłonił do działań wywiadowczych dla Japończyków. Jego poezje zjednywały mu dużą popularność w kręgach europejskich.

Po zajęciu przez Japonię Korei, został tam szefem sztabu armii japońskiej i komendantem żandarmerii wojskowej. W 1918 mianowany gubernatorem Tajwanu i dowódcą tamtejszych sił wojskowych[1].

Zmarł podczas wizyty w rodzinnym mieście, jedyny gubernator Tajwanu, który zmarł podczas pełnienia funkcji[1].

Listy do Polaków

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Akashi, Motojiro. [w:] Portraits of Modern Japanese Historical Figures [on-line]. National Diet Library, 04-08-2005. [dostęp 2011-07-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar, Thomas B. Allen, Księga Szpiegów